Leśna Kobieta spotkała ptaka. Siedział na gałęzi i świergotem ją zagaił. Zachwycona jego atencją podała dłoń by na niej usiadł. Ptak wysłuchiwał opowieści kobiety w zamian umilając jej pobyt w lesie pięknym śpiewem. Kobieta z czasem zaczęła zrywać jagody by karmić ptaka, ten grzecznie zjadł, mimo iż żywił się tylko gąsienicami. Każdego dnia kobieta przynosiła coraz to więcej i więcej jagód, ptak zaś opowiadał kobiecie o bezkresie wolności ponad lasem. Kobieta znała tylko jagody, w obawie przed opuszczeniem lasu nie potrafiła zrozumieć coraz piękniejszego świergotu ptaka. Gdy kobieta spała ptak wyrwał się z jej coraz szczelniejszych objęć, chciał pokazać kobiecie kawałek swego nieba, z pobliskiej łąki przyniósł jej więc dmuchawiec. -Nie musisz jadać tylko jagód- rzekł ptak- Mnie one nie służą a i dla Ciebie nie są one dobre. Karmiąc się tylko nimi nie poznasz wielu smaków.
Kobieta nie zrozumiała przesłania ptaka, próbując zgnieść w złości dmuchawiec podarunek od ptaka, w gniewie, że nie chciał jeść już jej jagód, nie zauważyła, że gniotąc małe pręciki uczepiły się one jej włosów. Rzuciła w ptaka jagodami których mu nazbierała i przegoniła go. Ptak nie rozumiał kobiety, natomiast męczył się już w jej sidłach. Ilekroć podfruwał by wyjąć z jej włosów pręciki, które uczepiły się jej, ona przeganiała go i rzucała w niego jagodami.
Morał z tej bajki jest taki, po jagodach trudno schodzi fioletowa farba z rąk i zębów. Zaś dmuchawce są tylko na łące gdzie trawa jest wiecznie zielona.
Zimą przez las przejeżdżał rycerz na złotym koniu. Przepowiednia mówiła, że pokocha piękną kobietę, która zimą opromieni okruchy lata.
Zobaczył kobietę z lasu, a w jej włosach pręciki dmuchawca.
Chciał ją pocałować, ta jednak przestraszona swym własnym fioletowym uśmiechem odsunęła się.
Chce mnie mimo moich fioletowych zębów -pomyślała nic nie wiedząc o pręcikach we włosach. A morał z bajki jest taki : Orbit White bez cukru miej zawsze przy sobie i…
Myj zęby po jedzeniu 😉