Adam Papke, Przed burzą 2016
Tylko mnie nie strać
***
Nie karz Słońcu w skale tkwić
Nad horyzont mój wejdź proszę czule
A jeśli wrota moje opuszczę dziś
Wrzuć w nie łagodne swe spojrzenie
Nie przestrasz mnie
Ucieknę płocho
Zająca nogi dodają dziś sił
Jeśli zaś gościem wejdziesz w me progi
Obdaruję cię huraganem mych zapomnianych słów
Ramieniem silnym otocz mnie
Bym ujrzeć mogła blaski świec
Nie chcę za dnia być tylko ważką
Nad wielką wodą nie boję się łez
Dostrzeż ich siłę i nie karz się bać
Słabości duszy
Przysiądź się blisko bym mogła poczuć
Wiatr co wszedł cicho jak gromki potok
I zadomowił się w bezkresie mych szeptów
Już nie strać mnie.
Abigail Vilin