Tylko wierszem uratujesz nasz Świat
Wędrowców gawiedź
Zagubionych w swym tłumie
Zobaczyła światło
W oddali mgły horyzont pod osłoną
Wydobywał swój czysty blask
Niczym nie strudzony czekał na wszystkich
Nieporuszeniem odległy stały ląd
Przywoływał ich
Bez słów
Zlecieli się
By rzec, uczyń z nas pszczoły
Bo tylko one uratują nasz Świat.
AD. 2019 r.
Z kuchni, pomiędzy myciem naczyń